Tuesday, August 20, 2013

तेथे पाहिजे जातीचे.. भाग-५ (अंतिम)

तेथे पाहिजे जातीचे - मागील भाग इथे वाचा..  भाग-१, भाग-२, भाग-३ , भाग-४

'अरे सदा! काय केलं नक्की तुम्ही लोकांनी? स्टुअर्ट इज सिंपली जंपिंग अप-एन-डाऊन!.. थयथयाट करतोय तिकडे!'.. सीईओनं थयथयाट केला.

'राकेश, तो साला चालू आहे एक नंबरचा! नुसती ठेच लागली तरी ट्रकनं उडवल्यासारखा विव्हळेल.'

'मग काय झालंय नक्की? आँ?'

'तसं काही विशेष नाहीये. एका प्रोग्रॅम मधे बग आलाय. आणि बग तर काय सारखे येत जात असतात.'

'काय बग आहे?'

'तो शेअरिट नावाचा प्रोग्रॅम स्क्रीनवर कचरा दाखवतोय म्हणे!'

'बिझनेस इंपॅक्ट काय आहे त्याचा?'

'कुणालाही शेअर ट्रेडिंग करता येत नाहीये.'.. प्रोजेक्ट मॅनेजर व न्यूज रिपोर्टर यांचे परस्पर विरुद्ध गुणधर्म आहेत. जबरदस्त भूकंप होऊन अर्ध पुणं गाडलं गेलं तरी सीईओला प्रोजेक्ट मॅनेजर 'काही विशेष नाही! जमीन थोडी हलली आणि एक दोन घरं पडलीयेत' यापेक्षा जास्त हादरा देणार नाही. न्यूज रिपोर्टर अर्ध पुणं गाडलं गेलं तर जगाचा अंत झाल्याचा आव आणतील आणि वर निर्लज्जपणे जमिनदोस्त घरमालकाला 'आपको कैसा लग रहा है?' विचारतील.

'हां! नाऊ द होल स्टोरी इज कमिंग आउट! अरे बिझनेस झोपला ना म्हणजे त्यांचा! शो स्टॉपर आहे हा बग! विशेष नाहीये काय म्हणतोस? तुला काही लाज?'

'उलट मला ही आपली बॉटमलाईन वाढवायची संधी वाटतेय. तसंही कॉन्ट्रॅक्ट तर जवळपास गेलेलंच आहे!'



'आपल्या नाचक्कीची बॉटमलाईन वाढतेय इथे!'

'ती स्टुअर्ट करतोच आहे. पण हे बघ! त्याला दोन माणसं ताबडतोब पाठवून हवी आहेत, बग सोडवायला. म्हणजे दोन माणसांचं बिलिंग चालू होईल लगेच!'

'आणि प्रोजेक्ट वेळेवर करायचं काय?'

'त्याची मी स्टुअर्टला कल्पना दिली आहे. तो म्हणाला... वि कॅन्ट मेक अ‍ॅन ऑम्लेट विदाउट ब्रेकिंग फ्यु एग्ज! आधी बगाचं बघा!'

'ठीक आहे. दो लल्लू भेज दो!'

'राकेश, ते लल्लूंचं काम नाहीये. तेथे पाहिजे जातीचे!'

=========================================================

संगिताने आणलेला केक 'हॅपी बड्डे'च्या गजरात कापता कापता निखिल म्हणाला.. 'नाऊ आय हॅव द कटिंग केक टेक्नॉलॉजी!'

'सॉरी निखिल! आज मी तुला फक्त अनहॅपी बड्डे म्हणू शकतो'.. सदाने प्रवेश घेऊन तोंडात केकचा तोबरा भरत रसभंग केला.

'का सर? क्वालिटी प्रोसिजर लिहायच्या आहेत?'.. अभयने चोंबडेपणा केला.

'गपे अभय! माझ्यासमोर बोलतो आहेस तोपर्यंत ठीक आहे. क्वालिटी पोलिसांसमोर बोललास तर मिटिंग मधे मला शिव्या बसतात! त्या शेअरिट मधे बग आलाय. स्क्रीनवर नुस्ता कचरा दिसतोय!'

'सर! मॉनिटर खराब झाला असेल.'.. संगितानं अक्कल पाजळली, पण सदाच्या डोळ्यातले भाव बघताच लगेच 'सॉरी' म्हणाली.

'सर पण तो सगळ्यात चांगला टेस्ट केलेला प्रोग्रॅम आहे. असं कसं होईल त्यात?'.. अभय.

'अरे बाबा! टेस्टिंग मधे बग आले नाहीत हे पावसाळ्याच्या दिवसात काही दिवस पाऊस पडला नाही तर लगेच पावसाळ्यात पाऊस पडत नाही असा निष्कर्ष काढण्यासारखं आहे. तेव्हा काय काय चुकू शकेल, काय काय घडू शकेल याचा विचार.. चर्चा करा. विशिष्ट डेटामुळे असं होतंय का? तिथल्या एन्व्हायरेंटची माहिती घ्या.. जितकी मिळेल तितकी माहिती मिळवा. लॉग बघा.'.. सदानं सटासट फर्मानं सोडली.

'सर! तो प्रोग्रॅम लॉग लिहीत नाही.'.. अभयनं काडी घातली.

'का? मी सांगितलं होतं ना? सगळ्या प्रोग्रॅम मधे लॉग लिहीलाच पाहीजे म्हणून?'

'डास पकडायला कोळ्याची जाळी घरभर लावतं का कुणी?.. असं काहींचं म्हणण आहे!'.. अभयने निखिलकडे कटाक्ष टाकत कुठला तरी सूड उगवला.

'आत्ता मला सांगतो आहेस हे? गाडीचं चाक निखळल्यावर सांगणार का चाकाचे नट पिळायचे राहिले होते म्हणून? हा निखिलचा फाजिल आत्मविश्वास काय सांगतो? आँ?.. काय सांगतो? इतकंच की अजून त्याला पुरेसा अनुभव नाही. बाकी कुठल्याही क्षेत्रात अनुभवाने आत्मविश्वास वाढत असेल पण प्रोग्रॅमिंगच्या बाबतीत एकदम उलट!'.. निखिलचा चेहरा एका ओव्हरीत सहा छकड्या बसल्यासारखा झाला.

'लॉग मुळे प्रोग्रॅम स्लो होतो सर! ट्रेड झाल्यापासून ९० सेकंदात तो आपल्याला नाझ्डेकला पाठवायला लागतो.'.. निखिलचा समर्थन करायचा एक दुबळा प्रयत्न!

'बरं झालं तू डॉक्टर नाही झालास. नाही तर सर्दी झाली म्हणून नाक कापायचा सल्ला दिला असतास. मूर्खासारखा लॉग लिहीला तर होईलच प्रोग्रॅम स्लो! लॉग लिहायची टेक्निक्स असतात. श्या! सगळं सोडून मला आधी एक लेक्चर घ्यावं लागणार म्हणजे!'.. सदा कुरकुरला.

'मग आता?'.. संगिता

'आता? आता विश्वात्मके देवे! आधी लेक्चरला चला. मग त्यात लॉग घाला. लॉग नसलेल्या प्रोग्रॅमची यादी द्या मला. आणि स्टुअर्टला दोन माणसं हवी आहेत तिकडे बग सोडवायला. अभय आणि संगिता.. तुम्ही दोघं जाणार आहात. लगेच व्हिसाच्या तयारीला लागा.'

=========================================================

'ए! व्हिसाची काय तयारी करायची असते?'.. अभयनं डबा खाता खाता एक निरुपद्रवी प्रश्न केला.

'किती सूट आणि टाय आहेत तुझ्याकडे?'

'एक सूट आणि दोन टाय! खूप झाले ना?'.. अभयनं चाचरत विचारलं.

'हॅ! एकानं काय होणार? चांगले चार सूट आणि दहा टाय हवेत. नाही तर 'नॉट इनफ टाईज' म्हणून रिजेक्ट करतात.'

'आयला सूट घालून इंटर्व्ह्यूला? मुंबईत तर काय शॉवरला पण घाम येतो!'.. अभयला कल्पनेनेच घाम आला.

'अबे ए! कायतरी फेकू नकोस. ऑफिसरला कुठून कळणारे तुझ्याकडे किती टाय आहेत ते?'

'अरे बाबा! खरंच! ते सगळं बघतात! तुमच्या नावावर पुरेसे पैसे आहेत का? जमीन-जुमला किती?'

'पुरेसे म्हणजे नक्की किती?'.. अभय.

'ते तो ऑफिसर ठरवतो'

'माझ्या नावावर एक अख्खी २५००० रू किमतीची स्कूटर आहे फक्त!'.. अभय चिंताक्रांत झाला.

'पैशाचं इतकं नाही रे! पण टॅक्स भरता की नाही? मागच्या ३ वर्षांची टॅक्स रिटर्न्स जोडायला लागतात.'

'आयला आपल्या टॅक्समधे त्यांचा पण कट असतो का?'

'तुझं लग्न झालंय का? तुझ्या बायकोचं नाव काय? वय काय? पत्ता काय? ती काय करते? असले प्रश्न पण विचारतात.'

'आँ! काय पर्सनल प्रश्न विचारतात लेकाचे! उद्या 'तुम्ही तुमच्या पत्नीशी कधी प्रतारणा केली होती का?' असं विचारलं तर काय सांगणार?'

'तेव्हा सांगायचं माईंड युवर ओन पत्नी म्हणून?'

'हॅ! असले प्रश्न पोलीस स्टेशनात बायको हरवल्याची तक्रार करायला गेलास तरच विचारतील.'

'अरे पण ह्याचं लग्न पण झालेलं नाही... नाही ते कशाला सांगताय उगाच. त्यापेक्षा तुम्ही कधी अतिरेकी होतात काय? तुमचा कुठल्या अतिरेकी संघटनांशी संबंध आला होता काय? त्याबद्दल बोला.'

'याला कुठला अतिरेकी 'हो' म्हणणार आहे? आणि, त्याचं उत्तर तू काहीही दिलंस तरी ते त्यांच्या अतिरेक्याच्या रजिस्टरमधे बघणारच ना तुझं नाव आहे की नाही ते?'

'काय त्रास देतात ना? फक्त तुमचं तिकडे काय काम आहे? कधी जाणार? कधी येणार? असले प्रश्न विचारले तर ठीक आहे.'.. अभय कुरकुरला.

'त्याचं कारण असं आहे की व्हिसा प्रक्रिया भारतीयांनी शक्यतो भारतातच रहावं या साठीच बनवलेली आहे.'

'बरोबर आहे. काही चिल्लर देश आणि स्वर्ग सोडला तर भारतीयांना व्हिसा घेतल्याशिवाय कुणीही दारातसुद्धा उभं करीत नाही.'

'व्हिसा ऑफिसरला तुमच्याबद्दल काय वाटतं माहितीये? तुम्ही कवडीमोलाचे आहात.. तुम्ही एक नंबर चोर, चालू, देशद्रोही, गुन्हेगार, दरिद्री, अस्पृश्य, करबुडवे व थापेबाज आहात.. न्यूयॉर्कच्या गल्लीत झाडू मारायची देखील तुमची लायकी नाही!'

'हा हा! म्हणूनच माझ्या परदेश वार्‍यांपेक्षा व्हिसा ऑफिसच्या वार्‍याच जास्त झाल्यात.'

'व्हिसासाठी काय तयारी करावी?' या सरळसोट प्रश्नाची 'पुण्यातली कुठली शाळा चांगली?' सारखी अनेक उलटसुलट, लांबलचक व असंबद्ध उत्तरं मिळाल्यामुळे अभयला नैराश्य आलं.

=========================================================

'काय सदा? फार काळजीक्रांत दिसतोयंस?'.. एच आर मॅनेजर, प्रिया आगलावे.

'हो ना! ती भावना आठवडाभर न सांगता गायब आहे.'

'कोण भावना?'

'भावना भडकमकर, हैद्राबादची! सुट्टीला म्हणून गेली.. १५ दिवसांपूर्वी. आठवड्यापूर्वी येणार होती. तिच्या मोबाईलवर फोन करतोय.. कुणी उचलतच नाहीये.'

'यू नो व्हॉट? ती येणार पण नाही.'

'आँ? म्हणजे ती परस्पर दुसर्‍या कंपनीत पळालीये असं म्हणायचंय तुम्हाला?'

'एक्झॅक्टली! सहा सहा महिन्यानंतर उड्या मारणार्‍यातली वाटते. जॉईन होऊन सहा महिने झाले असतील ना?'

'अं... हो, नुकतेच झाले मला वाटतं.. पण तशी वाटत नाही हो ती.'

'तुम्हा पुरुषांना नाही कळायचं ते. आम्ही बायका.. एका नजरेत ओळखतो.'

'असेल. असेल. मला तिची फाईल द्या. घरच्या फोनवर फोन करून बघतो आता. काय करणार?'

'बरं.. शोधते.. एम्प्लॉयी नंबर काय तिचा?'

'मॅडम, काय प्रश्न विचारता पण? तुमचा नंबर तरी आठवतो का तुम्हाला?'

'नाही! अरे देवा! इथे तर सगळं एम्प्लॉयी नंबर प्रमाणे ठेवलेलं आहे! मला सगळ्या एक एक करून बघाव्या लागणार म्हणजे.... हं.. ही घे'

'यात तिच्या घरचा नंबर, पत्ता काहीच नाहीये. असं कसं झालं? आपण घेत नाही का ही माहिती?'

'घेतो तर! तिनं फॉर्म भरला नसणार तो. हम्म! तेव्हाच मला शंका यायला पाहीजे होती.'

'मग आता?'

'आता काय? हरी हरी गोविंद गोविंद! नवीन माणूस शोधायला लागा! सिव्ही देऊ?'

'प्रोजेक्ट बंद व्हायची वेळ आली मॅडम.. आता फुटक्या पायपात पाणी सोडून काय करू?'

=========================================================

'मला पूर्वी असं बर्‍याच वेळेला वाटायचं की अमुक अमुक माणूस लायकी नसताना, काडीची अक्कल नसताना कसा काय इतका वर गेला? साध्या साध्या गोष्टी सुधरायच्या नाहीत त्याला.. माझ्याकडूनच शिकला सगळ्या! आता बघा! माझ्याही वर गेला! साल्यानं सॉलिड वशिला लावला असणार वरती!'... पेंगुळलेला सदा 'सिव्ही: मंत्र व तंत्र' यावरचं एका रोजनदारीवरच्या सल्लागाराचं आख्यान ऐकत होता. वेळोवेळी आयोजित केलेल्या असल्या बुद्धी-वादळातून फक्त वादळी झोप यायची. या वेळच्या 'धंदा कसा वाढवता येईल' या वादळात प्रिया मॅडमनी लोकांना सिव्ही चांगला लिहीण्याचं शिक्षण द्यायला पाहीजे अशी फुंकर मारली आणि सीईओला ती मोठी वावटळ भासली. अशा वादळातून सीईओला काही तरी ठोस उपाय योजना केल्याचं समाधान मिळायचं, सल्लागाराला भरपूर पैसे मिळायचे, नेहमीच्या कामातून सुट्टी मिळाल्यामुळे लोकांचाही वेळ सुखात जायचा. विन विन सिच्युएशन म्हणतात ती हीच!

'ही जी वृत्ती आहे ना.. ज्या मधे आपण दुसर्‍याचं यश 'वशिला' नावाखाली टाकून देतो आणि वर 'आपल्याला नाही बुवा वशिलेबाजी करायला आवडत' असं आपल्या वैगुण्यांचं समर्थन करतो.. तिला 'कोल्ह्याला द्राक्षं आंबट' अशी समर्पक म्हण आहे! दुसर्‍याला नावं ठेवण्यापेक्षा स्वतःचं योग्य मार्केटिंग करायला शिका. जो पर्यंत तुम्ही भर चौकात उभं राहून तुम्ही काय काय केलंय ते जगाला मोठमोठ्यांदा ओरडून सांगत नाही तो पर्यंत तुम्हाला कुणी विचारणार नाही.. लक्षात ठेवा.. ओरडणार्‍याचे फुटाणे पण विकले जातात न ओरडणार्‍याचे बेदाणे पण नाही. तर तुमचा सिव्ही हा तुमच्या मार्केटिंगचा पहिला चौक आहे. नुसत्या उत्तम सिव्हीमुळे तुम्ही हजारांमधे उठून दिसू शकता. उदा. एकाच्या सिव्हीचा हा सारांश ऐका....'

'मी अर्थशास्त्र आणि उद्योग व्यवस्थापन क्षेत्रातला पदवीधर आहे. मला त्यातला सुमारे २५ वर्षांपेक्षा जास्त अनुभव आहे. माझं संघटना बांधण्याचं आणि त्या चालविण्याचं कौशल्य असामान्य आहे. माझ्याकडे उत्तम नेतृत्व गुण आहेत. संघटना बांधणे, तिचं लक्ष्य व उद्देश ठरवणे, प्रचार करणे, त्यासाठी योग्य माणसं व पैसे जमविणे, तिचा सर्व कारभार पहाणे, संघटनेतर्फे विविध उपक्रम हाती घेणे, त्या पार पाडण्याच्या योजना आखणे, योजनेच्या गरजेप्रमाणे योग्य त्या माणसांची दल उभारणे, त्यातला प्रत्येक जण कुठलं काम कधी करेल ते आखणे आणि त्याप्रमाणे सर्व कामं अबाधितपणे चालू आहेत ना ते बघणे, उपक्रमांना लागणारी सामग्री मिळविणे, वेगवेगळी सामग्री विकणार्‍या व्यापार्‍यांचं व्यवस्थापन करणे, गरजेप्रमाणे प्रत्येकाला मार्गदर्शन करणे, त्यांना चांगलं काम करण्याबद्दल प्रवृत्त करणे, त्यांना वेळोवेळी आवश्यक ते शिक्षण देण्याची तजवीज करणे. काही उपक्रम विविध देशात विविध दलांकडून करून घ्यावे लागतात, त्यामुळे त्या दलांमधे सुसंवाद साधण्यापासून ते भाषांमुळे व संस्कृतीमुळे येणार्‍या अडचणी सोडविण्यापर्यंत सर्व काही केलेले आहे.'

'कसा वाटला?'

'फारच भारी आहे. मला असा माणूस हवाच आहे कधीपासून.. चीफ ऑपरेटिंग ऑफिसर म्हणून!'.. कंपनीतल्या अनेक नॉन-परफॉर्मिंग अ‍ॅसेट्स बद्दलचा सीईओचा सल असा उफाळून आला.

'हा माणूस खूप सिनियर वाटतोय.. प्रोजेक्ट लेव्हलला येणारच नाही तो. पण सिव्ही जबरी आहे.'.. सदाला दु:ख झालं. बाकीच्या मॅनेजरांचं पण असंच काहीसं मत पडलं.

'हा एका प्रसिद्ध व्यक्तीचा सिव्ही आहे. कुणाचा असेल? काही अंदाज?'.. सल्लागाराने खरोखरीचं बुद्धी-वादळ चालू केलं.

अण्णा हजारे पासून स्टिव्ह जॉब्ज पर्यंत सर्व नावं घेऊन झाली. सल्लागाराच्या आविर्भावावरून तो सिव्ही अशा कुठल्याही प्रसिद्ध व्यक्तीचा नव्हता.

'ओसामा बिन लादेन'.. सल्लागाराने सर्वांना गार केलं आणि प्रियाने 'दॅट प्रुव्हज माय पॉईंट' अशी नजर फेकली.

=========================================================

'सर! इथे तो प्रोग्रॅम व्यवस्थित चालतोय. आम्ही परत सगळ्या टेस्ट्स केल्या.'.. हताश स्वरात अभय म्हणाला.

'हम्म! अरे ते हा प्रोग्रॅम कुठल्या ओएस खाली चालवतात? त्याचं व्हर्जन काय? आपला प्रोग्रॅम कुठल्या डिएलेल वापरतो? त्यांची व्हर्जनं काय? ही माहिती काढा.'.. सदाने व्हर्जनबत्ती लावली.

'ही खूप मोठी यादी झाली, खूप वेळ लागेल ही माहिती जमवायला.. आपल्याला आणि त्यांना पण!'

'मग प्रश्न सुटत नाही म्हणून देव पाण्यात घालून बसणार आहात का? आँ? हां! आणि आयईचं व्हर्जन पण बघा!'

'सर, आपल्याला आयई लागत नाही.'

'ते मला सांगू नकोस रे! विंडोजचं सगळं शेकी असतं. तुला व्हर्जन काढायला पैसे पडणार आहेत का?'

'नाही सर!'

सदानं दोन मिनिटं हवेत बघितलं नि विचारलं.. 'या प्रोग्रॅमला स्क्रीनवर दाखवायचा डेटा कुठून मिळतो रे? डेटाबेस मधून?'

'नाही सर! त्याला दुसरा प्रोग्रॅम पाठवतो.. नेटवर्क वरून'

'हां! मग तो कचरा पाठवत असेल. त्याचं व्हर्जन काय? त्याचा लॉग बघा! तो तरी लॉग लिहीतो का?'

'सर! तो मी लिहीलेला प्रोग्रॅम आहे. मी त्याचा लॉग पाठवायला सांगतो.'.. अभयनं अभिमानानं सांगितलं.

=========================================================

'काय नालायक लोक आहेत साले!'.. सदा रेवती समोर फणफणला.

'श्या! आपण जेवायला बाहेर आलो तरी तू तुझ्या कामातून बाहेर काही येत नाहीस'.. रेवती फणफणली.

'सॉरी रेवती!.. अम्म्म... नवीन ड्रेस छान दिसतोय तुला'

'६ महिने जुना आहे. आत्तापर्यंत मी तो तीन वेळा घातलाय आणि तिन्ही वेळेला तू हेच म्हणाला आहेस'

'बोंबला!'.. सदाची सारवासारव बोंबलली.

'त्यापेक्षा तू तुझ्या मनातली मळमळ बाहेर काढ.. कामाचं काय झालं ते सांग.'

'अगं असं बघ! तुला एखादी गोष्ट करायला सांगितली.. तिचं महत्व सांगून.. तर तू ती करशील की नाही?'

'अर्थातच करेन!'

'साधं.. प्रत्येक प्रोग्रॅम मधे लॉग घालायला सांगितला होता, त्याचं महत्व पटवून देऊन.. तर तो घालायचा कंटाळा केला! बोटं झिजणार होती का? कॉलेजातनं नुस्त्या डिग्र्या घेऊन बाहेर पडलेली शेंबडी पोरं ही! त्यांना काय माहिती खरे प्रॉब्लेम काय असतात नि ते कसे सोडवायचे? नुसतं पाठ करून पास झालेत साले! इथे १० १० वर्ष घासून, रात्रीचा दिवस करून आलेल्या अनुभवांचं सार त्यांना आयतं मिळतं.. त्याचं महत्व पण समजत नाही.'

'देशबंधूंनो विचार करा.. त्राग्यापेक्षा क्वालिटी करा.'

'काही सांगू नकोस.. क्वालिटी केल्यामुळे माठाड लोकांना अक्कल येते हे ऑरगॅनिक फूड प्रकृतीला उत्तम असतं म्हणण्याइतकंच धूळफेकी वक्तव्य आहे.'

'अरे प्रोग्रॅम कसा लिहावा? त्यात काय असणं आवश्यक आहे असं डॉक्युमेंट करून त्या प्रमाणेच सगळ्यांना प्रोग्रॅम लिहायला सांगायचं.'

'अगं इथं मी घसा खरवडून सांगतो.. तरी ते ऐकत नाहीत. ते कुठं तरी लिहून ठेवल्यामुळे लोकांना साक्षात्कार होणारे?'

'नाही. पण त्या डॉक्युमेंट प्रमाणे प्रोग्रॅम लिहीला आहे की नाही हे दुसरा तपासू शकतो.'

'वा! वा! तपासणार कोण? त्यांच्यातलाच एक ना? ते एकमेकांचे प्रोग्रॅम सर्टिफाय करतील न बघता! तुला गंमत सांगतो.. अधू दृष्टी असलेल्यांना लायसन्स मिळत नाही हा आरटीओचा नियम माहिती आहे ना तुला? फार महत्वाचा आणि चांगला नियम आहे. आता दृष्टी चांगली आहे की नाही यासाठी डॉक्टरचं सर्टिफिकेट लावायला लागतं. आणि ते आरटीओच्या बाहेरच बसलेले डॉक्टर काहीही न बघता पैसे घेऊन अर्ध्या मिन्टात सर्टिफिकेट देतात. त्यामुळे ते क्वालिटी वगैरे क्लायंटला गंडवायला ठीके पण खरी क्वालिटी माणसाला त्याच्या कामाचा अभिमान वाटल्याशिवाय येणार नाही.'

=========================================================

'सर, तुमच्याशी बोलायचं होतं'.. संगिता दारातून आली.

'हं बोल! सुट्टी पाहीजे आहे? कुणाच्या कुणाचं तरी लग्न आहे, रत्नागिरीला जायचंय! अं?'.. सदाची टिंगल.

'नाही सर! मी त्या प्रोग्रॅम बद्दल बोलायला आले होते.'.. संगिताच्या आवाजात दु:ख भरलं.

'असं होय! सॉरी, बोल!'

'सर, तो प्रोग्रॅम ज्या पीसीवर चालतो तो कुठल्या दिशेला ठेवलाय?'

'संगिता! प्लीज! ज्युनियर कोडग्याच्या बगामुळे फक्त त्याचंच डोकं फिरतं पण सीनियर कोडग्याच्या एका बगात अख्ख्या टीमचं डोकं फिरवायची ताकद असते हे पटायला लागलंय ना आता?'

'हो सर, पण वास्तुशास्त्राच्या नियमाप्रमाणे दक्षिणेला तोंड केलेले पीसी त्रास देणार!'

'संगिता, कंप्युटर मधे वास्तुशास्त्राचा व्हायरस जाऊ शकतो असं वाटतं का तुला?'

'अंss नाही... हो.. सर! कर्णिके वर तो प्रोग्रॅम कचरा दाखवतो असं वाटतंय मला.'

'मग त्याचा आणि वास्तुशास्त्राचा काय संबंध?'

'सर, आपल्या ऑफिसातली फक्त कर्णिकाच दक्षिणमुखी आहे. बाकी सगळ्यांची तोंड दुसरीकडे आहेत.'

'आँ? तुला खात्री आहे?'

'हो सर! आत्ता आम्ही परत बघितलं.'

'अरे वा! वास्तुशास्त्र मरू दे. निदान तो बग रिप्रोड्यूस तरी होतोय कुठे तरी'.. ट्रिंग ट्रिंग ट्रिंग.. तेव्हढ्यात सदाच्या फोनने गळा काढला.

'हॅलो, सदा सप्रे बोलतोय'

'हॅ..... खर्रखर्रघूंघूं मी.... खर्रखर्रघूंघूं ....तोय'

'आं? कोण बोलतंय?'.. सदाचा आवाज चढला. सदा उठून खिडकीपाशी गेला. वेगवेगळ्या दिशेला तोंड करून कुठे नीट ऐकू येतंय ते बघत होता.

'सर दक्षिणेला नका तोंड करू'.. मधेच संगितानं दक्षिणजप लावला.

बर्‍याच वेळा आं आं करून सदाला इतकंच समजलं की सतीश भडकमकर, भावनाचा भाऊ हैद्राबादहून बोलत होता आणि भावनाला अ‍ॅक्सिडेंट झाल्यामुळे ती अजून महिनाभर येणार नव्हती.

'सर! मला वाटतंय मला समजला त्या प्रोग्रॅमचा प्रॉब्लेम!'

'आता कुठल्या नियमाचा भंग झाला?'

'सर! लाँग डिस्टन्स! लाँग डिस्टन्स!'

'आँ?'

'सर तिकडे तो प्रोग्रॅम शिकागो मधे चालवतात. बाकी सगळे प्रोग्रॅम न्यूयॉर्कमधे आहेत.'

'मग?'

'शिकागो न्यूयॉर्क नेटवर्क हे ऑफिसमधल्या नेटवर्कपेक्षा स्लो आहे ना.'.. एक टिशू उपसल्यावर जसा दुसरा हजर होतो तसे तिच्या डोक्यात एका नंतर एक विचार हजर होत होते.

'हो आहे.'

'हां! म्हणजे स्लो नेटवर्कवर डेटा पाठवणारा प्रोग्रॅम बदाबदा डेटा पाठवू शकत नाही त्यामुळे वेगवेगळ्या पॅकेटचा डेटा ओव्हरराईट होतोय. थोडक्यात प्रोग्रॅममधे डेटा करप्ट होतोय.'

'आत्ता पहिल्यांदाच तू काहीतरी सेन्सिबल बोललीस!'

'हां आणि आपली कर्णिका पण आपल्या मेन नेटवर्कवर नाहीये. ती मुद्दाम मोडेमने ऑफिसला जोडली आहे. म्हणून तो प्रोग्रॅम कर्णिकावर पण कचरा दाखवतो.'

'यू आर सिंपली ब्रिलियंट, संगिता! तू एक मोठ्ठं कोडं सोडवलंयस'.

शो स्टॉपर बग लवकर सुटल्यामुळे तिकडे क्लायंट प्रचंड खूश झाला. त्याचं पर्यवसान गोंधळे सॉफ्टवेअरच्या लोकांच्या कुवती विषयी सतत शंका घेणार्‍या स्टुअर्टच्या हकालपट्टी आणि त्यांच्या बरोबरचं कॉन्ट्रॅक्ट रिन्यू करण्यात झालं.

-- समाप्त --

5 comments:

Smita said...

mast khuskhushit, halakfulak, narm vinodi likhan.
tumcha emailed milu shakel ka ?

Anonymous said...

Mast,Khuskhushit,halak fulak likhan aahe tumach.

Anonymous said...

Mala tumcha email id milu shakel ka ?

गुरुदत्त सोहोनी said...

सर्वांना धन्यवाद! मला इथे इ-मेल करा.. gurusohoni@gmail.com

इंद्रधनु said...

Next Post kadhi? Waiting...